Πραγματοποιήθηκε και το 2o εισαγωγικό εργαστήρι γνωριμίας με το ψυχόδραμα από την Κοινο_Τοπία

Στο ψυχόδραμα, δημιουργείται ένας χώρος, όπου μπορούμε να γνωριστούμε και να έρθουμε κοντά ανακαλύπτοντας αυτά που μας ενώνουν

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε και το 2ο εισαγωγικό εργαστήρι γνωριμίας με το ψυχόδραμα που οργάνωσε η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr σε συνεργασία με τη Ζωή Ντότσικα, κοινωνιολόγο, εκπ/νη ψυχοδραματίστρια, υπεύθυνη ΨΥΚΑΠ (Ψυχοδραματικό Κέντρο Ανάπτυξης Προσωπικότητας) στον πολυχώρο της οργάνωσης. Στο 2ο εργαστήρι -διάρκειας 3 ωρών κι αυτό- είχαν την ευκαιρία να συμμετέχουν όσοι δεν πρόλαβαν να κάνουν κράτηση στο 1ο και να έρθουν έτσι σε επαφή με τη ψυχοδραματική φιλοσοφία και τις ψυχοδραματικές τεχνικές.
Σ’ ένα κλίμα οικειότητας και ασφάλειας, τα μέλη των ομάδων των εργαστηρίων που διαμορφώθηκαν ανέλαβαν δράση επί σκηνής. Δημιούργησαν το δικό τους σενάριο, έγιναν πρωταγωνιστές της δικής τους μοναδικής ιστορίας, αλλά και ηθοποιοί στις ιστορίες των άλλων. Μοιράστηκαν κοινές αγωνίες και βιώματα δίνοντας χώρο και αξία σ’ αυτό που αναδυόταν στο εδώ και τώρα της ομάδας. Ανακάλυψαν μικρούς θησαυρούς που ο καθένας κρύβει μέσα του και τον ξεχωριστό τους ρόλο, στη αναπτυξιακή πορεία του καθενός χωριστά.
Από το Νοέμβριο του 2017 στο Ψυχοδραματικό Κέντρο Πάτρας λειτουργεί εβδομαδιαία βιωματική ομάδα προσωπικής ανάπτυξης, στην οποία μπορούν να συμμετέχουν όσοι ενδιαφέρονται να δουλέψουν σε μια πιο συστηματική βάση. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: psychodramaticcenter.gr ή επικοινωνήστε με τη Ζωή Ντότσικα στα τηλέφωνα: 2610.312155 & 6974.142172.

Σ’ ένα κλίμα οικειότητας και ασφάλειας, τα μέλη των ομάδων των εργαστηρίων που διαμορφώθηκαν ανέλαβαν δράση επί σκηνής

Το Ψυχόδραμα μέσα από μια θεωρητική προσέγγιση θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι μια μέθοδος ομαδικής ψυχοθεραπείας. Εμπνευστής και δημιουργός του Ψυχοδράματος ήταν ο ψυχίατρος J.L.Moreno (1889–1974) ο οποίος επηρεασμένος από το αρχαίο δράμα, αλλά και παρατηρώντας το παιχνίδι των παιδιών, αρχίζει να πειραματίζεται δημιουργώντας το Αυτοσχέδιο θέατρο (1922 – 1925).

Πιο αναλυτικά θα μπορούσε κανείς να το περιγράψει ως μια ομαδική βιωματική μέθοδο, η οποία μέσω της ελεύθερης έκφρασης και της ενίσχυσης του αυθορμητισμού και της δημιουργικότητας έχει σκοπό την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου, τη συνειδητοποίηση και ανάλυση των δικών του προσωπικών ρόλων που διαδραματίζει στην καθημερινή ζωή και τη δημιουργία λειτουργικών διαπροσωπικών σχέσεων.